Η Γκουίνεθ Πάλτροου επισκέφθηκε το Φεστιβάλ της Ερυθράς Θάλασσας με τη νέα της ιδιότητα, αυτήν της επιχειρηματία γνωστής διαδικτυακής σελίδας. Θα ήταν όμως αδύνατον σε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ να μην κάνει μια μικρή αναδρομή στα πρώτα χρόνια της καριέρας της. Στη συζήτηση διάρκειας 45 λεπτών, αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα, μεταξύ αυτών και στους λόγους που επέλεξε την αφάνεια από τις μεγάλες και μικρές οθόνες, τη σχέση της με τα παιδιά της, αλλά και τη ζωή της από εδώ και πέρα.
Ξεχωρίσαμε μερικά από τα σημαντικά αποσπάσματα της συζήτησης και σας τα παρουσιάζουμε, άλλοτε συμπτύσσοντας τις σκέψεις της και άλλοτε με συγκολλητική προσθήκη σημείων της συζήτησης.
Σχετικά με την αυτοεκτίμηση & την υποκριτική
«[Για χρόνια] δεν ένιωθα ότι αξίζω επιτυχία και αυτό ήταν ένα θέμα αυτοεκτίμησης. Έτσι, μερικές φορές αναπολώ. Νομίζω ότι θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ καλύτερα το timing, θα μπορούσα να κάνω καλύτερες επιλογές. Ξέρεις, δουλεύοντας με κάποιους σκηνοθέτες που είπα «όχι» όταν έπρεπε να πω ναι ή είπα «ναι» όταν έπρεπε να πω όχι. Και νομίζω ότι προήλθε [όλο αυτό] από το να μην αισθάνομαι σημαντική, σαν να λέω, «Γαμώτο, πραγματικά αξίζω αυτήν τη σταδιοδρομία»· οπότε εύχομαι να μπορούσα να πάω πίσω τον χρόνο και να πω στον εαυτό μου, «ξέρεις, πάντα βρισκόμαστε ακριβώς εκεί που πρέπει να είμαστε. Πάντα σε υγεία, πλούτο, καταστροφή και λάθος. Είναι σαν να είμαστε πάντα τη σωστή στιγμή προκειμένου να μάθουμε αυτά τα μαθήματα, και εύχομαι να το είχα αποδεχτεί λίγο περισσότερο τότε».
Πώς αντιδρούν τα παιδιά της όταν τη βλέπουν στη μεγάλη [ή μικρή] οθόνη;
«Στα παιδιά μου δεν αρέσει να με παρακολουθούν στις ταινίες. Νομίζουν ότι είναι πολύ περίεργο [ότι παίζω σε αυτές]. Ο γιος μου, που έχει δει τα τρία Iron man, αν ήταν εδώ θα έλεγε ότι είναι απλώς περίεργο και δεν του αρέσω [στις Ταινίες]. Θα πει ότι με προτιμάει στο τραπέζι του δείπνου. Ναι, δεν είναι μεγάλοι θαυμαστές μου, τουναντίον».
Ακολουθώντας τα χνάρια της μητέρας της
«Μεγάλωσα, [με τη μητέρα μου] να παίζει στο θέατρο. Ως μικρό κορίτσι, την παρακολουθούσα να προβάρει παραστάσεις. Όλα περιστρέφονταν γύρω από το θέατρο. Η μητέρα μου νομίζω ότι θα έλεγε ακόμα και στη ζωή ότι πάντα ένιωθε λίγη ανασφάλεια, αλλά όταν ήταν στη σκηνή ήταν η πιο δυνατή, ενοποιημένη δύναμη της φύσης που είχα δει ποτέ. Και έτσι ήθελα να είμαι, σαν αυτήν. Ήθελα να κάνω αυτό που έκανε. Νόμιζα ότι ο τρόπος που μια γυναίκα αποκτούσε αρμοδιότητα και δύναμη ήταν με το να είναι ηθοποιός. Έτσι, ακολούθησα τα βήματά της».
Για το πρώτο Iron Man αλλά και τις συνέχειες του
«Το πρώτο «Iron Man» ήταν σαν ανεξάρτητη παραγωγή […] μου είπαν «Έλα και θα διασκεδάσουμε». […] Πριν από αυτό είχαν προσλάβει τον Ρόμπερτ Ντάουνυ Τζούνιορ που τον είχαν παλιότερα ξεγραμμένο. Το στούντιο δεν πίστευε ότι είχαμε μια επιτυχία στα χέρια μας. Δυστυχώς, στις επόμενες ταινίες αυτό άλλαξε».
Σχετικά με το μυστικό της επιτυχίας της ως επιχειρηματίας
«Το να είσαι επιχειρηματίας και να μην έχεις το γνωστικό υπόβαθρο είναι δύσκολο. […] Στην αρχή ήμουν με το κινητό μου κάτω από το τραπέζι στα meetings και γκούγκλαρα όρους που δεν ήξερα. […] Μετά κατάλαβα ότι δεν είναι ντροπή να μην γνωρίζεις κάτι. Άρχισα να ρωτάω. Έπαιρνα καταξιωμένους στο αντικείμενο τους επιχειρηματίες και τους ζητούσα μια ώρα από τη ζωή τους για να μου εξηγήσουν με την εμπειρία τους τα επόμενα βήματα που θα έκαναν στη θέση μου. Πλέον, η εταιρία μου απασχολεί πάνω από 170 άτομα και προβλέπω να ανοιγόμαστε και σε άλλες αγορές, ίσως και εδώ, στον Αραβικό κόσμο. […] Πρόσφατα προσθέσαμε και ντελίβερυ και πάει πολύ καλά».
«Το «https://goop.com/» μου έχει αλλάξει τη ζωή […] όπως και σε πολύ ακόμα κόσμο. […] στην αρχή κανείς δεν ήθελε να επενδύσει στην ιδέα μου […] που με τα χρόνια πέτυχε και εδραιώθηκε».
«Όταν γίνεσαι επιχειρηματίας παντρεύεσαι το άγχος και την αγωνία. […] Πλέον γυρνάω σπίτι και ξέρω ότι η παραμικρή αναστάτωση μπορεί να με ταράξει. […] είναι όμως επιλογή μου να βρίσκομαι σε αυτό το χώρο».
Οι φόβοι για το μέλλον των παιδιών της
«Με ανησυχεί που τα παιδιά μου ανήκουν στη γενιά που έχουν μια οθόνη κινητού στα χέρια. […] Αν δεν έχεις χρόνο να βαρεθείς, να αναπολήσεις, να μελαγχολήσεις, να κοιτάξεις έξω από το παράθυρο, δεν μπορείς να μεγαλουργήσεις».
Θα επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη;
«Δεν θέλω να επιστρέψω άμεσα στον κινηματογράφο. Ποτέ βέβαια μη λες ποτέ, αλλά αυτή την περίοδο δεν αισθάνομαι ότι έχω κάτι να δώσω εκεί. […] Μου αρέσει ο επιχειρηματικός χώρος και έχω κάνει μεγάλες προσπάθειες για να ενταχθώ. Έχουν περάσει 15 χρόνια από το 2008 που ξεκίνησα […] τότε που δεν είχαν γιγαντωθεί τα social media […] και θέλω να κάνω προτάσεις για το ευ ζην».
Συνεργασίες που δεν θα ξεχάσει
«Οι σκηνοθέτες που με στιγμάτισαν ήταν ο Ντέιβιντ Φίντσερ που με προσέλαβε στην πρώτη του ταινία, ο Γουές Άντερσον που μου χάρισε ίσως τον καλύτερο ρόλο μου στην «Οικογένεια Τένεμπάουμ», ο Αλφόνσο Κουαρόν (Μεγάλες Προσδοκίες) και ο Άντονι Μιγκέλα στον «Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλευ»».
Η καλύτερη συμβουλή έρχεται από μια σπουδαία ηθοποιό
Τις καλύτερες συμβουλές τις έχω πάρει από την Τζέσικα Λανγκ. […] Έμαθα τεχνικές της υποκριτικής που τις εφάρμοζε η ίδια, […] δυστυχώς μέσα από μια πολύ κακή ταινία [το Hush] που θα ήθελα να την ξεχάσω.
www.ertnews.gr
