Παρά το γεγονός ότι φαίνεται να απομακρύνεται η πιθανότητα για μια μεγάλης κλίμακας επιχείρησης αντιποίνων του ισραηλινού στρατού εναντίον του Ιράν μετά την τηλεφωνική συνομιλία που είχε χθες ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, το Τελ Αβίβ έχει δεσμευτεί ότι θα «αξιώσει ένα τίμημα» από το Ιράν για τις επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εξαπέλυσε η Τεχεράνη κατά του εβραϊκού κράτους ως απάντηση για τον φονικό βομβαρδισμό του ιρανικού προξενείου στη Συρία από την ισραηλινή αεροπορία στις αρχές αυτού του μήνα.
Μετά την ιρανική επίθεση, έχει συνεδριάσει αρκετές φορές το πολεμικό συμβούλιο του Ισραήλ για να συζητήσει το είδος των δράσεων που θα αναληφθούν κατά του Ιράν παράλληλα με τις διπλωματικές πιέσεις, με τον αρχηγό του ισραηλινού στρατού Χέρζι Χαλέβι να διαβεβαιώνει ότι η στρατιωτική απάντηση είναι σίγουρη.
Χθες Τετάρτη, ο Ιρανός πρόεδρος Εμπραχίμ Ραΐσι απείλησε το Ισραήλ με «μαζική και σκληρή απάντηση» αν αποφασίσει να εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση στο ιρανικό έδαφος. Όμως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πόσο αποτελεσματικά θα μπορούσε να αμυνθεί το Ιράν;
Κύριος προμηθευτής η εγχώρια πολεμική βιομηχανία
Το Ιράν έχει συνηθίσει να βασίζεται στις εγχώριες δυνατότητες για την οικονομική του ανάπτυξη μετά από δεκαετίες συνεχών κυρώσεων από τη Δύση και μια παρόμοια τάση παρατηρείται και στο στρατιωτικό του τομέα.
Αυτό το αίσθημα έχει σε μεγάλο βαθμό τις ρίζες του στον οκταετή πόλεμο με το γειτονικό Ιράκ, το οποίο εισέβαλε στην περσική επικράτεια το 1980, με τον ιρακινό ηγέτη εκείνη την εποχή, Σαντάμ Χουσεΐν, να υποστηρίζεται στρατιωτικά από πληθώρα ξένων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όλα αυτά τα χρόνια των εμπορικών αποκλεισμών και των κυρώσεων έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στην ιρανική αεροπορία. Διαθέτει αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-4 και F-5, που χρονολογούνται πριν από την ισλαμική επανάσταση του 1979, η οποία ανέτρεψε την υποστηριζόμενη από τη Δύση μοναρχία του Σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί.
Σήμερα, η πολεμική αεροπορία της χώρας χρησιμοποιεί κυρίως ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Sukhoi και MiG, τα οποία όμως επίσης χρονολογούνται από τη σοβιετική εποχή.
Επιπλέον, η ιρανική αεροπορία έχει αναπτύξει δική της βιομηχανία κατασκευής αεροσκαφών, όπως τα Saeqeh και Kowsar, που βασίζονται σε αμερικανικά σχέδια, όμως πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι δεν θα μπορούσαν να αντιπαρατεθούν απέναντι σε κορυφαία μαχητικά αεροσκάφη, όπως τα F-35, που χρησιμοποιεί το Ισραήλ σε μεγάλο αριθμό.
Η παράδοση 24 μαχητικών αεροσκαφών Su-35 ρωσικής κατασκευής, οι διαπραγματεύσεις για τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και αρκετό καιρό, θα μπορούσε να αναβαθμίσει σημαντικά την ιρανική αεροπορία, όμως δεν θα εξαλείψει την ανάγκη για ισχυρή αεράμυνα.
Συστοιχίες πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς
Το Ιράν για να αντισταθμίσει το γερασμένο στόλο μαχητικών αεροσκαφών ανέπτυξε φιλόδοξα πυραυλικά προγράμματα. Έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στη βελτίωση των συστημάτων αεράμυνας και παράλληλα φρόντισε να κατασκευάσει υπογείως αποθήκες πυραύλων και πυρηνικές εγκαταστάσεις, σε μεγάλο βάθος στα βουνά για προστασία από βόμβες καταστροφής καταφυγίων (bunker buster) που έχει προμηθευτεί το Ισραήλ από τις ΗΠΑ και έχει χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα.
Το σύστημα πυραυλικής άμυνας με το μεγαλύτερο βεληνεκές που λειτουργεί στο Ιράν είναι το εγχώριας παραγωγής Bavar-373, το οποίο τέθηκε σε υπηρεσία το 2019 μετά από μια δεκαετία ανάπτυξης και δοκιμών και έκτοτε έχει βελτιωθεί σημαντικά. Σήμερα, έχει εμβέλεια ανίχνευσης ραντάρ 450 χλμ. και είναι εξοπλισμένο με προηγμένους πυραύλους εδάφους-αέρος Sayyad 4B . Μπορεί να κλειδώσει στόχους – συμπεριλαμβανομένων βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, μη επανδρωμένων αεροσκαφών και μαχητικών αεροσκαφών stealth – σε απόσταση έως και 400χλμ., να παρακολουθεί την ίδια στιγμή 60 στόχους και να δεσμεύει ταυτόχρονα έξι στόχους, χτυπώντας τους σε εμβέλεια έως και 300 χλμ.
Σύμφωνα με τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης, το σύστημα αυτό είναι από ορισμένες απόψεις ανώτερο από το ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικό σύστημα S-300 και είναι συγκρίσιμο ακόμη και με το σύστημα S-400, το οποίο θεωρείται από τα πιο προηγμένα συστήματα στον κόσμο. Το Bavar-373 δεν έχει δοκιμαστεί εκτός στρατιωτικών ασκήσεων στο ίδιο το Ιράν, όμως πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι αποτελεί στοιχείο ενός από τα πιο πυκνά δίκτυα αεράμυνας στον κόσμο.
Στρώματα συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας
Το Ιράν χρησιμοποιεί μια ευρεία γκάμα και άλλων συστημάτων πυραυλικής άμυνας εγχώριας ανάπτυξης, τα οποία χρησιμοποιούν διαφόρους πυραύλους για τη δημιουργία επιπέδων άμυνας μετά από τα συστήματα μακράς εμβέλειας.
Πολλά αμυντικά συστήματα μεσαίου βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων των Arman, Tactical Sayyad και Khordad-15, έχουν την αποστολή να υπερασπίζονται τον ιρανικό εναέριο χώρο και έχουν τη δυνατότητα να χτυπούν στόχους σε απόσταση έως και 200 χλμ., σε διαφορετικά ύψη.
Το σύστημα Arman βρίσκεται εγκατεστημένο στο πίσω μέρος στρατιωτικών φορτηγών και μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε λίγα λεπτά. Χρησιμοποιεί ενεργά ή παθητικά ραντάρ συστοιχίας ηλεκτρονικής σάρωσης – τα οποία είναι ακριβή και δύσκολα παρεμποδίζονται – και έχει σχεδιαστεί για την καταπολέμηση τακτικών βαλλιστικών όπλων που προορίζονται για χρήση στο πεδίο μάχης σε απόσταση μικρότερη των 300 χλμ. Επίσης, είναι εξοπλισμένο με πυραύλους που στοχεύουν στην καταπολέμηση πυρομαχικών ακριβείας, που έχουν σχεδιαστεί για να καταστρέφουν οχυρωμένες ή υπόγειες κατασκευές.
Αν όμως οι εισερχόμενες απειλές καταφέρουν να παρακάμψουν και τα συστήματα μεσαίου βεληνεκούς θα βρεθούν αντιμέτωπες με ιρανικά συστήματα μικρού βεληνεκούς, όπως των Azarakhsh, Majid και Zoubin.
Το Azarakhsh παρουσιάστηκε ταυτόχρονα με το Arman και είναι ένα συμπαγές σύστημα σχεδιασμένο για εμπλοκές σε χαμηλό υψόμετρο για την αντιμετώπιση απειλών όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα τετρακόπτερα. Μπορεί να ανιχνεύει στόχους σε ακτίνα 50 χλμ. με οπτικό ανιχνευτή που ακολουθεί τους στόχους μέχρι και 25 χλμ.
Πολλά ιρανικά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας έχουν τη δυνατότητα να εκτοξευθούν κάθετα – προσφέροντας μεγαλύτερη ευελιξία και χώρο – και κατά συνέπεια μπορούν να αναπτυχθούν και σε πολεμικά πλοία.
Οι Φρουροί της Επανάστασης (IRGC) και ο ιρανικός στρατός διαθέτουν επίσης πολλούς τύπους βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων Κρουζ, με βεληνεκές έως και 2.000 χλμ., καθώς και ένα μεγάλο αριθμό αναγνωριστικών και επιθετικών drones – αρκετά από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Ισραήλ το περασμένο Σάββατο.
Δολιοφθορές και κυβερνοεπιθέσεις
Μετά από τουλάχιστον 10 χρόνια σκιώδους πολέμου με το Ιράν που εξελίσσεται όλο και περισσότερο ανοιχτά, το Ισραήλ πιστεύεται ότι έχει βασιστεί πολλές φορές σε μεθόδους αντισυμβατικού πολέμου για να χτυπήσει ιρανικά συμφέροντα. Έχει κατηγορηθεί ότι έχει σαμποτάρει πολλές φορές μεγάλες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, έχει δολοφονήσει πυρηνικούς επιστήμονες, έχει εκτοξεύσει τετρακόπτερα με εκρηκτικά σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις και έχει ανατινάξει έναν αγωγό φυσικού αερίου.
Επίσης, το Ιράν έχει κατηγορήσει επίσημα το Ισραήλ για πολλές κυβερνοεπιθέσεις μεγάλης κλίμακας, συμπεριλαμβανομένων αυτών σε εθνικά δίκτυα που λειτουργούν μεγάλα λιμάνια, αεροδρόμια και πρατήρια καυσίμων. Ιρανοί αξιωματούχοι του Εθνικού Οργανισμού Παθητικής Άμυνας, της κρατικής υπηρεσίας που είναι υπεύθυνη για την αποτροπή κυβερνοεπιθέσεων, αναφέρουν ότι αμύνονται ενάντια σε εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες επιθέσεις, κάθε μέρα.
Στην αντιπέρα όχθη, υπάρχουν σοβαρές υποψίες ότι Ιρανοί χάκερ βρίσκονται πίσω από μια σειρά κυβερνοεπιθέσεων εναντίον ισραηλινών συμφερόντων όλα αυτά τα χρόνια. Η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz χθες Τρίτη ανέφερε ότι ένας ιστότοπος που δημιουργήθηκε στις αρχές Απριλίου από ομάδα χάκερ δημοσιεύει δεδομένα από παραβιάσεις που πραγματοποιήθηκαν σε ευαίσθητες βάσεις δεδομένων και ιστοσελίδες του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Πηγή: Al Jazeera
www.ertnews.gr
